رویاهای نازپری

طفیل هستی عشقندآدمی وپری ارادتی بنما تا سعادتی ببری

رویاهای نازپری

طفیل هستی عشقندآدمی وپری ارادتی بنما تا سعادتی ببری

کولی

مجید برادر حسین بود

از وقتی حسین شهید شده بود

مجید خرج خانه را در می آورد

اون روز با یه دوچرخه اومد جلوی در

دادزد:

ناز پری!!!!

ناز پری از بالا نگاهش کرد:

بله

بیا می خوام ببرمت بیرون دوچرخه سواری!!

دوچرخه حسین بود

قلب ناز پری پر از پرنده شد

از مامان ناز پری اجازه گرفت و رفت

همه جاهارو دور زدن

حتی تا کوچه باغ خاله !!

موقع برگشتن معلوم نشد چرا با دوچرخه خوردن زمین

مجید دستشو گذاشت زیر سرناز پری تا سرش درد نگیره

ولی دست خودش زخم وزیلی شد

پای پیاده برگشتن

کولی های دور وبر نیگاش می کردن

یه دستی هم به گوشوارش زدن

مجید سرشون داد زد

ولی انگار به غذای خوشمزه ای نگاه می کردن

از غفلت مجید استفاده کردن ونازپری رو دزدیدن

زنه نازپری رو مث یه کتاب زده بود زیر بغلش

و داشت نخهای گوشوارشو میکند

آخه مامان ناز پری گوشواره رو با نخ و سوزن دوخته بود

این قدر با هم جیغ زدن ناز پری و مجید

که همسایه ها اومدن

ناز پری رو پس گرفتن
ولی قلب ناز پری هنوز هم مث اون گنجیشکه تند تند می زد

توی خونه بغل مامان ناز پری کلی گریه کرد!

پ ن : فروزان قصه تو می نویسم

به همین زودیها

فروزان دوشنبه 17 آبان‌ماه سال 1389 ساعت 04:34 ب.ظ

نظرات 2 + ارسال نظر

سرو ناز شیراز جمعه 21 آبان‌ماه سال 1389 ساعت 12:06 ب.ظ

بسم رب المهدی

نگفتمت مرو آنجا،که آشنات منم؟

در این سراب فنا، چشمه حیات منم؟

وگر به خشم روی صد هزار سال ز من

به عاقبت به من آیی که منتهات منم

نگفتمت که به نقش جهان مشو راضی

که نقش بند سراپرده رضات منم؟

نگفتمت که منم بحر و تو یکی ماهی

مرو به خشک ، که دریای باصفات منم؟

نگفتمت که چو مرغان به سوی دام مرو

بیا که قوت پرواز و پر و پات منم؟

نگفتمت که تو را ره زنند و سرد کنند

که آتش و تپش و گرمی هوات منم؟

نگفتمت که صفت‌های زشت بر تو نهند

که گم کنی که سر ِ چشمه صفات منم؟

نگفتمت که مگو کار بنده از چه جهت

نظام گیرد، خلاق بی‌جهات منم

اگر چراغ دلی، دان که راه خانه کجاست

وگر خدا صفتی، دانک کدخدات منم

سرو ناز شیراز دوشنبه 24 آبان‌ماه سال 1389 ساعت 01:01 ق.ظ

ای نشسته درخیال من، فراموشم مکن

با فراموشی و تنهایی، هم آغوشم مکن

زندگانی می کنم چون شعله با خود سوختن

زنده ام با سوز و ساز خویش، خاموشم مکن

هر چه می خواهی بکن اما فراموشم مکن

ممنونممممممممممممممممممممممممممم