پروانه کاغذی

 

«میدانی هیچ وقت نبودی تا پروانه گلزار عشقت باشم 

این پروانه ای است که بر روی  

گل کاغذی شقایقهای بهار می نشیند 

شده ام محو نگاهت» 

این نقاشی دلپذیری بود که تو برای او کشیده بودی  

ببخشید بچه های من رویش یه چیزهایی کشیده اند 

ببینم فروزان  

نمیخوای حرف بزنی 

چشماتو وا کن 

منو به اندازه دخالتهایم مجازات کن 

نه بیشتر...

 

ببخشید اون عکس اینجا هم جا نشد 

عزیزم  

تو پروانه گلزار عشق بودی 

خودت